KOSMETYKI KOREAŃSKIE: HIT CZY KIT?
Data dodania: 09-11-2018
Pragniemy zaznaczyć, że niniejszy artykuł jest oparty o analizy przeprowadzonych na świecie badań naukowych oraz wypowiedzi analityków i chemików. Jednocześnie informujemy, że nie zobaczą Państwo naszych twarzy na you tube, oklejonych dziwnymi maskami i kremami. Mówimy stop obecnej zatrważającej ilości i jakości tego rodzaju filmikom…!
Śluz ślimaka, jad węża i jadalne gniazdo jaskółcze: oto produkty naszych bohaterów, które ostatnimi laty zdobyły większą sławę na świecie niż sam Schwarzenegger w ciągu całej swej kariery.
Przyjrzyjmy się pierwszemu.
Helix Aspersa Muller, czyli hodowlany brunatny ślimak ogrodowy, produkuje limozynę i kryptozynę, które potocznie nazywane są śluzami. Nas ciekawi drugi rodzaj substancji, niezwykle potrzebny samemu zainteresowanemu. Bez kryptozyny ślimak miałby kłopoty z przemieszczaniem się. Jego tkanki ulegałyby zbyt dużym uszkodzeniom mechanicznym i brakiem zdolności ich regeneracji.
Trochę historii: bardziej szczegółowe wykorzystanie kryptozyny w lecznictwie nastąpiło w latach 80 XX wieku, kiedy w trakcie wykonywania przez pracownika hodowli prac związanych z obróbką ślimaków, zaobserwował on widoczną poprawę stanu skóry swych rąk. Liczne uszkodzenia naskórka likwidowane były po kontakcie ze śluzem ślimaków. Sprawę nagłośnił jego brat będący lekarzem.
Z analizy zbadanego składnika wynikało, że w skład śluzu ślimaka wchodzą między innymi cztery substancje czynne: kwas hialuronowy, alantoina, kwas glikolowy i elastyna.
Mając tak drogocenne związki, nie sposób było oprzeć się wykorzystaniu składnika w lecznictwie i kosmetyce.
Tak też się stało. Niewątpliwie tematykę podchwycili Koreańczycy, którzy opanowali przemysł kosmetyczny na całym świecie (wyjątek stanowi Japonia:)).
Przejdźmy do faktów. W 2008 roku hiszpańscy i amerykańscy naukowcy przeprowadzili szereg badań in vitro, których opisy i wyniki zostały opublikowane pod nazwą: „Molecular Basis for the Regenerative Properties of a Secretion of the Mollusk Cryptomphalus aspersa.”
Pokazano, jaki jest mechanizm działania owej substancji na skórę. Śluz ślimaka działa jako przeciwutleniacz wychwytując wolne rodniki i równocześnie aktywując działanie dysmutazy ponadtlenkowej (SAD), która pełni rolę ochronną w walce z nowotworami. Ponadto hamuje ilość metaloproteinazy macierzy (enzymów, które przy stanach patologicznych ustroju wspomagają aktywność komórek nowotworowych czy procesów zapalnych). W przypadku zmian skórnych metaloproteinaza może przyczyniać się do rozkładu kolagenu.
Badania in vitro wnioskowały, że użycie substratu śluzu ślimaka może zadziałać przeciwstarzeniowo na skórę.1
Niemniej należy zadać pytanie, jaki będzie wynik przy stosowaniu substancji na prawdziwej skórze?
Kolejne badania przeprowadzono w 2009 roku na grupie 27 osób z głębokimi poparzeniami twarzy:
„The efficacy of Helix aspersa Muller extract in the healing of partial thickness burns: A novel treatment for open burn management protocols.” Preparat stosowano 2 razy dziennie.
Wyniki badań wskazały na efektywne działanie preparatu ze śluzem ślimaka. Po 14 dniach używania substancji stwierdzono znaczną poprawę ran otwartych przy oparzeniach częściowych.2
Z kolei opublikowane w Korei badania z 2009-2010 roku, dotyczące wykorzystania śluzu ślimaka u 20 pacjentów z egzemą nie uwidoczniły znacznej poprawy stanu skóry chorych. Jedynie zauważalny był komfort jej większego nawilżenia.3
Przytoczone badania są jedynie częścią wykonanych eksperymentów z użyciem danej substancji. Zastrzeżenie budzi fakt, że jak dotąd nie przeprowadzono żadnych znaczących badań klinicznych z użyciem preparatu kosmetycznego zawierającego śluz ślimaka. Producenci tego rodzaju kosmetyków nie potrafią zagwarantować wystarczających wyników testów. Musieliby oni doprowadzić do stałego stężenia związków chemicznych śluzu a to jest kłopotliwe zadanie. Dla mniej entuzjastycznych Klientów tematyki wykorzystującej śluz ślimaków w kosmetykach przypominamy, że składnik ten może być zastąpiony wieloma innymi, równie dobrymi. Warto zaznaczyć, że w japońskich kosmetykach śluz ślimaka jest bardzo rzadko występującym elementem pielęgnacji skóry.
Kolejny wynalazek budzący zachwyt i jednocześnie przynoszący dreszczyk emocji to jad gadów. Jego działanie jest skupione na porażeniu przepływu impulsu komórek nerwowych skóry do mięśni, odpowiadających za powstawanie zmarszczek. Współczesne metody tego rodzaju działań opierają się na użyciu syntetycznego tripeptydu, który nosi nazwę Syn-Ake. Naturalnie występujący w jadzie składnik o nazwie waglerin1 potrafi sparaliżować ofiarę. Syn-Ake na szczęście nie posiada takiej mocy. Poprzez połączenie z receptorem nikotynowym dla acetylocholiny jedynie zapobiega kontaktowi z neuroprzekaźnikiem.
Aby dostarczyć „konkretów” działania substancji, czyli wyników jakichkolwiek badań, wystarczy przytoczyć przeprowadzone przez producenta danego składnika, firmę Phentapharm rezultaty dwóch testów. Należy zaznaczyć, że pierwszy z nich został przeprowadzony nie na ludziach lecz komórkach mięśniowych. Test laboratoryjny pokazał, że Syn-Ake może zmniejszyć skurcze komórek mięśniowych. Drugie badanie dotyczyło zastosowania preparatu, który zawierał 4% ww. substancji przez okres 28 dni. W badaniu zauważono zmniejszenie zmarszczek mimicznych oraz „kurzych łapek” do 52%.
Niestety wymienione badania rodzą szereg niejasności. Producent nie podał odpowiedzi na pytanie, czy preparat wnika w głębsze struktury skóry właściwej, której „naprawa”czy też ingerencja w nią ma znaczący wynik dla minimalizacji zmarszczek i jaki wpływ ma substancja na organizm? Jak długo można ją stosować?
Opublikowane w 1999 roku przez Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics badania wykazały, że po podaniu opisywanej substancji nastąpił paraliż oddechowy i śmierć u myszy. Ponadto wnikanie substancji do organizmu, w tym do krwi, może powodować uogólnione osłabienie mięśni całego ciała. Tego rodzaju efekt uboczny nie został wymieniony w preparatach posiadających w składzie Syn-Ake.4
Jest jeszcze jeden punkt, który warto podkreślić. Producenci kosmetyków z jadem węża twierdzą, że działa on równie dobrze, jak sam Botox. Nie ma żadnych badań wskazujących na to, że używanie Syn-Ake jest równie skuteczne, co ww. zabieg.
Ponadto zwróćmy uwagę na to, czy rzeczywiście dany koreański kosmetyk posiada Syn-Ake, czy tylko jest nazwany „kremem z Syn-Ake” lub „z jadem węża”…
Odnosząc się do japońskiego przemysłu kosmetycznego, rzadko można spotkać kosmetyki z tego rodzaju składem.
Ostatni składnik, którego nie sposób pominąć nazywany jest „Kawiorem Wschodu.” Ta piękna nazwa odnosi się do zbudowanego ze śliny samca jaskółki gniazda. Surowiec ten jest jednym z najdroższych produktów zwierzęcych, który spożywa człowiek. Za kilogram produktu wysokojakościowego można zapłacić nawet 5000 USD.
Jadalne jaskółcze gniazdo (nie mylić z jaskółczym zielem) zawiera ok.18 różnych aminokwasów, mnóstwo minerałów, glikoprotein, dzięki obecności fenyloalaniny poprawia pamięć, reguluje poziom cukru we krwi, pomaga walczyć z nowotworami. Obecnie prowadzone są badania nad wykorzystaniem „jadalnego gniazda” jako leku na AIDS, gdyż powoduje on wzrost białych krwinek.
Treonina zawarta w produkcie stymuluje tworzenie kolagenu i elastyny. Ich prawidłowy poziom w skórze oznacza przeciwdziałanie zmarszczkom. Dodatkowo obecność glicyny może wpłynąć na walkę z trądzikiem, przeciwdziałać powstawaniu plam pigmentacyjnych, działać przeciwstarzeniowo.
Niestety znikoma ilość badań potwierdzających skuteczność wykorzystania substancji w kosmetykach wyczerpuje temat.
Jedyne, co jest pewne to fakt, że gdy na rynku kosmetycznym spotka się produkt z jaskółczym gniazdem w zaniżonej cenie, należy zastanowić się, czy ta substancja rzeczywiście w nim jest…
Kosmetyki koreańskie mogą kojarzyć się z miksturami czarownic. I tak jak w bajkach bywa: jednym pomagają a innym szkodzą.
Nawet w przypadku dobroczynnego działania tychże składników występuje obok nich mnóstwo substancji szkodliwych, parabenów, silikonów. Często pomijane są informacje o dawkach aktywnych substancji. Słynna postać japońskiej Hello Kity na koreańskich pudełkach z kremem ma zmylić Konsumentów, sugerując im, że produkt pochodzi z Japonii.
Niemniej nie można uogólniać krytyki, gdyż byłoby to dla niektórych koreańskich producentów nieuczciwą zagrywką.
Jednak warto pamiętać, że od wielu lat japońskie wyroby kosmetyczne pod względem jakościowym są nie do prześcignięcia.
Wybór pozostawiamy Wam...
Źródło:
1https://www.karger.com/Article/Abstract/109084
2https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/09546630802582037
3http://www.koreascience.or.kr/article/ArticleFullRecord.jsp?cn=OOBHC1_2010_v23n3_138
4https://oureverydaylife.com/298145-side-effects-of-syn-ake.html
Przejdź do strony głównej Wróć do kategorii WIEDZA
Pragniemy zaznaczyć, że niniejszy artykuł jest oparty o analizy przeprowadzonych na świecie badań naukowych oraz wypowiedzi analityków i chemików. Jednocześnie informujemy, że nie zobaczą Państwo naszych twarzy na you tube, oklejonych dziwnymi maskami i kremami. Mówimy stop obecnej zatrważającej ilości i jakości tego rodzaju filmikom…!
Śluz ślimaka, jad węża i jadalne gniazdo jaskółcze: oto produkty naszych bohaterów, które ostatnimi laty zdobyły większą sławę na świecie niż sam Schwarzenegger w ciągu całej swej kariery.
Przyjrzyjmy się pierwszemu.
Helix Aspersa Muller, czyli hodowlany brunatny ślimak ogrodowy, produkuje limozynę i kryptozynę, które potocznie nazywane są śluzami. Nas ciekawi drugi rodzaj substancji, niezwykle potrzebny samemu zainteresowanemu. Bez kryptozyny ślimak miałby kłopoty z przemieszczaniem się. Jego tkanki ulegałyby zbyt dużym uszkodzeniom mechanicznym i brakiem zdolności ich regeneracji.
Trochę historii: bardziej szczegółowe wykorzystanie kryptozyny w lecznictwie nastąpiło w latach 80 XX wieku, kiedy w trakcie wykonywania przez pracownika hodowli prac związanych z obróbką ślimaków, zaobserwował on widoczną poprawę stanu skóry swych rąk. Liczne uszkodzenia naskórka likwidowane były po kontakcie ze śluzem ślimaków. Sprawę nagłośnił jego brat będący lekarzem.
Z analizy zbadanego składnika wynikało, że w skład śluzu ślimaka wchodzą między innymi cztery substancje czynne: kwas hialuronowy, alantoina, kwas glikolowy i elastyna.
Mając tak drogocenne związki, nie sposób było oprzeć się wykorzystaniu składnika w lecznictwie i kosmetyce.
Tak też się stało. Niewątpliwie tematykę podchwycili Koreańczycy, którzy opanowali przemysł kosmetyczny na całym świecie (wyjątek stanowi Japonia:)).
Przejdźmy do faktów. W 2008 roku hiszpańscy i amerykańscy naukowcy przeprowadzili szereg badań in vitro, których opisy i wyniki zostały opublikowane pod nazwą: „Molecular Basis for the Regenerative Properties of a Secretion of the Mollusk Cryptomphalus aspersa.”
Pokazano, jaki jest mechanizm działania owej substancji na skórę. Śluz ślimaka działa jako przeciwutleniacz wychwytując wolne rodniki i równocześnie aktywując działanie dysmutazy ponadtlenkowej (SAD), która pełni rolę ochronną w walce z nowotworami. Ponadto hamuje ilość metaloproteinazy macierzy (enzymów, które przy stanach patologicznych ustroju wspomagają aktywność komórek nowotworowych czy procesów zapalnych). W przypadku zmian skórnych metaloproteinaza może przyczyniać się do rozkładu kolagenu.
Badania in vitro wnioskowały, że użycie substratu śluzu ślimaka może zadziałać przeciwstarzeniowo na skórę.1
Niemniej należy zadać pytanie, jaki będzie wynik przy stosowaniu substancji na prawdziwej skórze?
Kolejne badania przeprowadzono w 2009 roku na grupie 27 osób z głębokimi poparzeniami twarzy:
„The efficacy of Helix aspersa Muller extract in the healing of partial thickness burns: A novel treatment for open burn management protocols.” Preparat stosowano 2 razy dziennie.
Wyniki badań wskazały na efektywne działanie preparatu ze śluzem ślimaka. Po 14 dniach używania substancji stwierdzono znaczną poprawę ran otwartych przy oparzeniach częściowych.2
Z kolei opublikowane w Korei badania z 2009-2010 roku, dotyczące wykorzystania śluzu ślimaka u 20 pacjentów z egzemą nie uwidoczniły znacznej poprawy stanu skóry chorych. Jedynie zauważalny był komfort jej większego nawilżenia.3
Przytoczone badania są jedynie częścią wykonanych eksperymentów z użyciem danej substancji. Zastrzeżenie budzi fakt, że jak dotąd nie przeprowadzono żadnych znaczących badań klinicznych z użyciem preparatu kosmetycznego zawierającego śluz ślimaka. Producenci tego rodzaju kosmetyków nie potrafią zagwarantować wystarczających wyników testów. Musieliby oni doprowadzić do stałego stężenia związków chemicznych śluzu a to jest kłopotliwe zadanie. Dla mniej entuzjastycznych Klientów tematyki wykorzystującej śluz ślimaków w kosmetykach przypominamy, że składnik ten może być zastąpiony wieloma innymi, równie dobrymi. Warto zaznaczyć, że w japońskich kosmetykach śluz ślimaka jest bardzo rzadko występującym elementem pielęgnacji skóry.
Kolejny wynalazek budzący zachwyt i jednocześnie przynoszący dreszczyk emocji to jad gadów. Jego działanie jest skupione na porażeniu przepływu impulsu komórek nerwowych skóry do mięśni, odpowiadających za powstawanie zmarszczek. Współczesne metody tego rodzaju działań opierają się na użyciu syntetycznego tripeptydu, który nosi nazwę Syn-Ake. Naturalnie występujący w jadzie składnik o nazwie waglerin1 potrafi sparaliżować ofiarę. Syn-Ake na szczęście nie posiada takiej mocy. Poprzez połączenie z receptorem nikotynowym dla acetylocholiny jedynie zapobiega kontaktowi z neuroprzekaźnikiem.
Aby dostarczyć „konkretów” działania substancji, czyli wyników jakichkolwiek badań, wystarczy przytoczyć przeprowadzone przez producenta danego składnika, firmę Phentapharm rezultaty dwóch testów. Należy zaznaczyć, że pierwszy z nich został przeprowadzony nie na ludziach lecz komórkach mięśniowych. Test laboratoryjny pokazał, że Syn-Ake może zmniejszyć skurcze komórek mięśniowych. Drugie badanie dotyczyło zastosowania preparatu, który zawierał 4% ww. substancji przez okres 28 dni. W badaniu zauważono zmniejszenie zmarszczek mimicznych oraz „kurzych łapek” do 52%.
Niestety wymienione badania rodzą szereg niejasności. Producent nie podał odpowiedzi na pytanie, czy preparat wnika w głębsze struktury skóry właściwej, której „naprawa”czy też ingerencja w nią ma znaczący wynik dla minimalizacji zmarszczek i jaki wpływ ma substancja na organizm? Jak długo można ją stosować?
Opublikowane w 1999 roku przez Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics badania wykazały, że po podaniu opisywanej substancji nastąpił paraliż oddechowy i śmierć u myszy. Ponadto wnikanie substancji do organizmu, w tym do krwi, może powodować uogólnione osłabienie mięśni całego ciała. Tego rodzaju efekt uboczny nie został wymieniony w preparatach posiadających w składzie Syn-Ake.4
Jest jeszcze jeden punkt, który warto podkreślić. Producenci kosmetyków z jadem węża twierdzą, że działa on równie dobrze, jak sam Botox. Nie ma żadnych badań wskazujących na to, że używanie Syn-Ake jest równie skuteczne, co ww. zabieg.
Ponadto zwróćmy uwagę na to, czy rzeczywiście dany koreański kosmetyk posiada Syn-Ake, czy tylko jest nazwany „kremem z Syn-Ake” lub „z jadem węża”…
Odnosząc się do japońskiego przemysłu kosmetycznego, rzadko można spotkać kosmetyki z tego rodzaju składem.
Ostatni składnik, którego nie sposób pominąć nazywany jest „Kawiorem Wschodu.” Ta piękna nazwa odnosi się do zbudowanego ze śliny samca jaskółki gniazda. Surowiec ten jest jednym z najdroższych produktów zwierzęcych, który spożywa człowiek. Za kilogram produktu wysokojakościowego można zapłacić nawet 5000 USD.
Jadalne jaskółcze gniazdo (nie mylić z jaskółczym zielem) zawiera ok.18 różnych aminokwasów, mnóstwo minerałów, glikoprotein, dzięki obecności fenyloalaniny poprawia pamięć, reguluje poziom cukru we krwi, pomaga walczyć z nowotworami. Obecnie prowadzone są badania nad wykorzystaniem „jadalnego gniazda” jako leku na AIDS, gdyż powoduje on wzrost białych krwinek.
Treonina zawarta w produkcie stymuluje tworzenie kolagenu i elastyny. Ich prawidłowy poziom w skórze oznacza przeciwdziałanie zmarszczkom. Dodatkowo obecność glicyny może wpłynąć na walkę z trądzikiem, przeciwdziałać powstawaniu plam pigmentacyjnych, działać przeciwstarzeniowo.
Niestety znikoma ilość badań potwierdzających skuteczność wykorzystania substancji w kosmetykach wyczerpuje temat.
Jedyne, co jest pewne to fakt, że gdy na rynku kosmetycznym spotka się produkt z jaskółczym gniazdem w zaniżonej cenie, należy zastanowić się, czy ta substancja rzeczywiście w nim jest…
Kosmetyki koreańskie mogą kojarzyć się z miksturami czarownic. I tak jak w bajkach bywa: jednym pomagają a innym szkodzą.
Nawet w przypadku dobroczynnego działania tychże składników występuje obok nich mnóstwo substancji szkodliwych, parabenów, silikonów. Często pomijane są informacje o dawkach aktywnych substancji. Słynna postać japońskiej Hello Kity na koreańskich pudełkach z kremem ma zmylić Konsumentów, sugerując im, że produkt pochodzi z Japonii.
Niemniej nie można uogólniać krytyki, gdyż byłoby to dla niektórych koreańskich producentów nieuczciwą zagrywką.
Jednak warto pamiętać, że od wielu lat japońskie wyroby kosmetyczne pod względem jakościowym są nie do prześcignięcia.
Wybór pozostawiamy Wam...
Opracowanie:
Agnieszka Hendrysiak-Mazur
trafionewzielone.pl
Agnieszka Hendrysiak-Mazur
trafionewzielone.pl
Źródło:
2https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/09546630802582037
3http://www.koreascience.or.kr/article/ArticleFullRecord.jsp?cn=OOBHC1_2010_v23n3_138
4https://oureverydaylife.com/298145-side-effects-of-syn-ake.html
Komentarze (0)
Przejdź do strony głównej Wróć do kategorii WIEDZA
